ARZU'nun Köşesi
Mahkum
Tanyeri ağırırken,
Zaman karanlığa gömülür,
Ruhu gider gelmez,
geçmiş peşini bırakmaz.
Bütün yollar kaybolur,
Işıklar söner bir bir,
Yalnızlık içini sarar,
Her hatıra ağırlaşır.
Sesler suskun, rüzgar hırçın,
Geceden kalan düşler soluk,
Yüreğinde ince bir sızı,
Ne dün biter, ne de bugün.
Gözleri yorgun akşam,
Sokaklar sessiz, ay ışığı solgun,
Bir adım atsa içi kırgın,
Ne bahar gelir, ne umut.
