ARZU'nun Köşesi
Şehrin Sessizliği
Geceden düşen gölgeler,
Asfaltın üstüne serilir usulca,
Ne bir yıldız parlayıverir,
Ne de ay vurur kaldırımlara...
Sokak lambaları yorgun,
Bir yanar, bir söner sessizce,
Kaldırımda yankılanır ayak sesleri,
Kaybolur gecenin içinde.
Bir çocuk camdan bakar,
Her adamı babasına benzetir,
Fötür şapkalı adamlar kaybolur karanlığın içinde,
Ve sokaklar, birer yansıma olur gözlerinde.
Yavaşça silinir tüm izler,
Bir umut kırıntısı düşer kalp hizasına,
Bir kuş uçar, belki sabaha,
Ama şehir yine susar, yine susar...
